Πάρε εσύ τη χρυσή γλάστρα γύρω απ’ την τρέλα
και τις νύχτες φόρεσέ την γυμνή,
βγες γυμνή σε χορό στο κορμί μου και γέλα
δεν μπορώ πια ν’ αντέξω προβατάκια αγάπης κυκλοθυμικά
δεν μπορώ σε πρεβάζια λευκά,
με πληγώνει η αγκαλιά της παρθένας που λιώνει.
Πες “ναι”, πες να σ’ αρπάξω στο δικό μου αίμα
βάζω μια κραυγή κι ένα μαχαίρι.
Πες “ναι” στην καταιγίδα που τις νύχτες
μας τ’ αλλάζει σε παγίδες ηδονής.
Πες “ναι” γιατί η αγάπη που το βλέμμα μας
τ’ αλλάζει σε παγίδα ηδονής, πες “ναι”.
Πάρε εσύ τη βροχή της πλημμύρας
που πνίγει και τις νύχτες μούσκεψέ με μ’ αυτήν,
βγες γυμνή στο υγρό μου κορμί για κυνήγι
με σκυλιά και γεράκια θέριζέ μου ηδονές κι άγρια μυστικά,
δεν μπορώ σε κρεβάτια λευκά.
|
Páre esí ti chrisí glástra giro ap’ tin tréla
ke tis níchtes fóresé tin gimní,
vges gimní se choró sto kormí mu ke géla
den boró pia n’ antékso provatákia agápis kiklothimiká
den boró se prevázia lefká,
me pligóni i agkaliá tis parthénas pu lióni.
Pes “ne”, pes na s’ arpákso sto dikó mu ema
vázo mia kravgí ki éna macheri.
Pes “ne” stin kategida pu tis níchtes
mas t’ allázi se pagides idonís.
Pes “ne” giatí i agápi pu to vlémma mas
t’ allázi se pagida idonís, pes “ne”.
Páre esí ti vrochí tis plimmíras
pu pnígi ke tis níchtes muskepsé me m’ aftín,
vges gimní sto igró mu kormí gia kinígi
me skiliá ke gerákia thérizé mu idonés ki ágria mistiká,
den boró se krevátia lefká.
|