|
Θάλασσα είσαι θάλασσα
Πέφτω μέσα σου για να βρω
Όσα δεν τόλμησα,
όσα θέλησα και δε ζω
Άνεμος είσαι άνεμος
Μόλις φύσηξες ήρθε φως
Και βρήκα νόημα,
βρήκα όνειρο είμαι αλλιώς
Θα σ’ αφήσω να με πας
Στην ομίχλη και στην τρέλα
Να μου λες πως μ’ αγαπάς
Κι ας πεθάνω απ αυτό
θα σ’ αφήσω να με πας
Στη βροχή χωρίς ομπρέλα
Και για όσο με κρατάς
Να αισθάνομαι ότι μπαίνω μια φορά
Σ’ ακίνδυνη αγκαλιά
θάλασσα είσαι θάλασσα
Χρόνια έψαχνα για βυθό
Κι έχω μέσα μου
την αλήθεια σου για θεό
Άνεμος είσαι άνεμος
Με οδήγησες τελικά
Στον πλανήτη σου
που όλα μοιάζουνε μαγικά
Θα σ’ αφήσω να με πας
Στην ομίχλη και στην τρέλα
Να μου λες πως μ’ αγαπάς
Κι ας πεθάνω απ αυτό
θα σ’ αφήσω να με πας
Στη βροχή χωρίς ομπρέλα
Και για όσο με κρατάς
Να αισθάνομαι ότι μπαίνω μια φορά
Σ’ ακίνδυνη αγκαλιά
Μια ζωή το περίμενα
Ποιος να το ‘λεγε τελικά
Ότι θα `βρισκα
μια ακίνδυνη αγκαλιά
|
Thálassa ise thálassa
Péfto mésa su gia na vro
Όsa den tólmisa,
ósa thélisa ke de zo
Άnemos ise ánemos
Mólis físikses írthe fos
Ke vríka nóima,
vríka óniro ime alliós
Tha s’ afíso na me pas
Stin omíchli ke stin tréla
Na mu les pos m’ agapás
Ki as petháno ap aftó
tha s’ afíso na me pas
Sti vrochí chorís obréla
Ke gia óso me kratás
Na esthánome óti beno mia forá
S’ akíndini agkaliá
thálassa ise thálassa
Chrónia épsachna gia vithó
Ki écho mésa mu
tin alíthia su gia theó
Άnemos ise ánemos
Me odígises teliká
Ston planíti su
pu óla miázune magiká
Tha s’ afíso na me pas
Stin omíchli ke stin tréla
Na mu les pos m’ agapás
Ki as petháno ap aftó
tha s’ afíso na me pas
Sti vrochí chorís obréla
Ke gia óso me kratás
Na esthánome óti beno mia forá
S’ akíndini agkaliá
Mia zoí to perímena
Pios na to ‘lege teliká
Όti tha `vriska
mia akíndini agkaliá
|
