Σ’ ένα δωμάτιο
Εγώ και η μοναξιά μου
Μετρώ το χρόνο
Και τα αποτσίγαρα μου
Απ’ την ψυχή μου
Η κάπνα φτάνει ως το ταβάνι
Σχεδόν ξημέρωσε
Και ο ύπνος δε με πιάνει
Ακόμα μια φορά
Που πέθανα για σένα
Ακόμα μια φορά
Τα νεύρα μου σπασμένα
Ακόμα μια φορά
Κουρέλι έχω γίνει
Κι απορώ πως η καρδιά μου
Δε σε σβήνει
Σ’ ένα κρεβάτι
Τόσο άδειο από εσένα
Μετρώ τα όνειρα
Που έκανα ένα ένα
Κι απόψε πάλι αλκοόλ
Το σώμα μου γεμίζω
Τον εαυτό μου τώρα πλέον
Δεν ορίζω
Ακόμα μια φορά
Που πέθανα για σένα
Ακόμα μια φορά
Τα νεύρα μου σπασμένα
Ακόμα μια φορά
Κουρέλι έχω γίνει
Κι απορώ πως η καρδιά μου
Δε σε σβήνει
|
S’ éna domátio
Egó ke i monaksiá mu
Metró to chróno
Ke ta apotsígara mu
Ap’ tin psichí mu
I kápna ftáni os to taváni
Schedón ksimérose
Ke o ípnos de me piáni
Akóma mia forá
Pu péthana gia séna
Akóma mia forá
Ta nevra mu spasména
Akóma mia forá
Kuréli écho gini
Ki aporó pos i kardiá mu
De se svíni
S’ éna kreváti
Tóso ádio apó eséna
Metró ta ónira
Pu ékana éna éna
Ki apópse páli alkoól
To sóma mu gemízo
Ton eaftó mu tóra pléon
Den orízo
Akóma mia forá
Pu péthana gia séna
Akóma mia forá
Ta nevra mu spasména
Akóma mia forá
Kuréli écho gini
Ki aporó pos i kardiá mu
De se svíni
|