Και σήμερα ο ήλιος μου γελάει,
μα εγώ δεν έχω πάρε δώσε
με τον ήλιο στη ζωή.
Και σήμερα η μέρα δεν περνάει
κι εγώ πονάω μακριά σου,
μα κανείς δε θα στο πει.
Άκου πως κλαίνε τα τραγούδια στην κιθάρα
κι είναι τραγούδια που τραγούδαγες εσύ.
Άκου πως κλαίνε τα τραγούδια που σ’ αρέσουν,
λες και το ξέρουν πως δεν είμαστε μαζί.
Και σήμερα στα μάτια μου είσαι δάκρυ,
είν’ αρρώστια δίχως τέλος
μακριά σου η ζωή.
Και σήμερα με πήρε το δρομάκι
που περπατούσαμε παρέα,
μα κανείς δε θα στο πει.
Άκου πως κλαίνε τα τραγούδια στην κιθάρα
κι είναι τραγούδια που τραγούδαγες εσύ.
Άκου πως κλαίνε τα τραγούδια που σ’ αρέσουν,
λες και το ξέρουν πως δεν είμαστε μαζί.
|
Ke símera o ílios mu gelái,
ma egó den écho páre dóse
me ton ílio sti zoí.
Ke símera i méra den pernái
ki egó ponáo makriá su,
ma kanis de tha sto pi.
Άku pos klene ta tragudia stin kithára
ki ine tragudia pu tragudages esí.
Άku pos klene ta tragudia pu s’ arésun,
les ke to ksérun pos den imaste mazí.
Ke símera sta mátia mu ise dákri,
in’ arróstia díchos télos
makriá su i zoí.
Ke símera me píre to dromáki
pu perpatusame paréa,
ma kanis de tha sto pi.
Άku pos klene ta tragudia stin kithára
ki ine tragudia pu tragudages esí.
Άku pos klene ta tragudia pu s’ arésun,
les ke to ksérun pos den imaste mazí.
|