Ακούς τον ήλιο; Πέρα γυρίζει,
παίρνει το αίμα μου και πάει μακριά
μ’ άγνωστα βήματα η νύχτα αρχίζει
κι η μέρα αμίλητη πέρα περνά.
Κύμα μου έφυγες πας για τη νύχτα
δέντρο ξεχάστηκες σ’ άλλη στεριά,
πάρε τα χέρια μου στη νύχτα ρίχ’ τα
τραγούδια κι όνειρο κι άδεια χαρτιά.
Ακούς τον ήλιο; Πέρα γυρίζει,
παίρνει το αίμα μου και πάει μακριά
μ’ άγνωστα βήματα η νύχτα αρχίζει
κι η μέρα αμίλητη πέρα περνά.
Κύμα μου έφυγες τι να φιλήσω;
Πάγωσ’ η θάλασσα, πάει η στεριά
τρέμει η ώρα μου τι να ρωτήσω;
Μνήμη μου χάθηκες μες στα βαθιά.
|
Akus ton ílio; Péra girízi,
perni to ema mu ke pái makriá
m’ ágnosta vímata i níchta archízi
ki i méra amíliti péra perná.
Kíma mu éfiges pas gia ti níchta
déntro ksechástikes s’ álli steriá,
páre ta chéria mu sti níchta rích’ ta
tragudia ki óniro ki ádia chartiá.
Akus ton ílio; Péra girízi,
perni to ema mu ke pái makriá
m’ ágnosta vímata i níchta archízi
ki i méra amíliti péra perná.
Kíma mu éfiges ti na filíso;
Págos’ i thálassa, pái i steriá
trémi i óra mu ti na rotíso;
Mními mu cháthikes mes sta vathiá.
|