Γύρω μου παίζουν τα βιολιά
Μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά
Μα εγώ κοιτάζω στο ρολόι μου τους δείχτες
Γιατί θε να ‘ρθει ένα πρωί
Να σκοτεινιάσει η ζωή
Και θα ‘ναι μαύρες της αγάπης μας οι νύχτες
Αύριο, από τα χέρια μου κι εσύ θα φύγεις
Αύριο, η αγάπη μας θα σβήσει σαν καπνός
Κι αν μ’ αγαπάς κι αν με τα χάδια σου με πνίγεις
Αύριο θα ‘σαι ένας φίλος μακρινός
Στην αγκαλιά μου σε κρατώ
Μεθώ με χάδια και πιοτό
Μα το μυαλό μου ζαλισμένο πάντα τρέχει
Στη νύχτα αυτή που θα χαθείς
Και μένα θα με βαρεθείς
Γιατί η αγάπη ως το τέλος δεν αντέχει
Αύριο, από τα χέρια μου κι εσύ θα φύγεις
Αύριο, η αγάπη μας θα σβήσει σαν καπνός
Κι αν μ’ αγαπάς κι αν με τα χάδια σου με πνίγεις
Αύριο θα ‘σαι ένας φίλος μακρινός
|
Giro mu pezun ta violiá
Mes stis nichtiás ti sigaliá
Ma egó kitázo sto rolói mu tus dichtes
Giatí the na ‘rthi éna pri
Na skotiniási i zoí
Ke tha ‘ne mavres tis agápis mas i níchtes
Avrio, apó ta chéria mu ki esí tha fígis
Avrio, i agápi mas tha svísi san kapnós
Ki an m’ agapás ki an me ta chádia su me pnígis
Avrio tha ‘se énas fílos makrinós
Stin agkaliá mu se krató
Methó me chádia ke piotó
Ma to mialó mu zalisméno pánta tréchi
Sti níchta aftí pu tha chathis
Ke ména tha me varethis
Giatí i agápi os to télos den antéchi
Avrio, apó ta chéria mu ki esí tha fígis
Avrio, i agápi mas tha svísi san kapnós
Ki an m’ agapás ki an me ta chádia su me pnígis
Avrio tha ‘se énas fílos makrinós
|