|
Χαμογελάμε κατά μέσα.
Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια.
Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας,
τη φωτογραφία της αγαπημένης μας,
όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς,
ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας.
Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο.
Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν.
|
Chamogeláme katá mésa.
Aftó to chamógelo, to krívume tóra.
Paránomo chamógelo, ópos paránomos égine ki o ílios,
paránomi ke i alíthia.
Krívume to chamógelo,
ópos krívume stin tsépi mas,
ti fotografía tis agapiménis mas,
ópos krívume tin idéa tis lefteriás,
anámesa sta dio fílla tis kardiás mas.
Όli edó péra échume énan uranó ke to ídio chamógelo.
Avrio bori na mas skotósun. Aftó to chamógelo,
ki aftón ton uranó, den borun na mas ta párun.
|
