Η ψυχή σου και το όνομά σου ένα, κεραυνών δισκοθήκη πίστας κραδασμός
με της Πέλλας τα άλογα λυμένα ο βορράς σου χορεύει πάντα ελληνικός.
Της Βεργίνας το ανάκτορο συνδέει με τα κέντρα του ήχου και των ταξιμιών
και σαν μαύρο τριαντάφυλλο χορεύει μ’ αετούς στην ακρόπολη των μοναχών
κι αντηχεί στα μεγάφωνα των φάρων, μ’ ένα ντέφι ροκάδικο παντοτινό
κι απ’ τη σκούφια του βγαίνουν σμήνη γλάρων κι ένα αεροπλανοφόρο δες, βυζαντινό!
Δε με παίζουν μα εσύ με καταλαβαίνεις. Κοκκινίζεις κι ανάβεις και λιώνω εγώ.
Απ’ το Ιάσιο μέχρι την Κερύνεια κι απ’ το μπουμ του ’40 στους σύγχρονους ρυθμούς
κι απ’ τα όρη του Ταύρου ως τα δελφίνια της Τεργέστης κι ως του Ευξείνου τους ασκούς
μ’ ακριβές μουσικές του Κουκουζέλη και χρυσές του Πανσέληνου ζωγραφικές
ο βορράς σου μια έγχρωμη νεφέλη, πολιτείες ουράνιες μες στις αστραπές.
Του βορρά είσαι κι εσύ ένα αηδόνι που σε ‘ρίξαν στ’ αέρια της Αττικής
κι αν η Αθήνα σε γέρασε σε λιώνει, των εφήβων την κόντρα μέσα σου θα βρεις.
Της καρδιάς σου η βασίλισσα υπάρχει και αιχμάλωτη στέκει στα μάτια σου εμπρός
σαν τον θρόνο του νέου Πατριάρχη, ο Θεός να του δίνει δύναμη και φως.
Κι ας ναρκώσαν τη βόρεια αίσθησή σου δένοντάς σε με θάλασσες τουριστικές
βλέπω πάλι φωτιά στην έκστασή σου, του βορρά σου ακτίνες οικουμενικές.
Δε με παίζουν μα εσύ με καταλαβαίνεις, κοκκινίζεις κι ανάβεις και λιώνω εγώ.
Ο Βορράς είναι εκεί στη Λευκωσία, στον Χρυσόστομο πλάι στην πράσινη γραμμή
και δε δέχεται άλλη ομοσπονδία μόνο των Βαλκανίων την Βυζαντινή.
|
I psichí su ke to ónomá su éna, keravnón diskothíki pístas kradasmós
me tis Péllas ta áloga liména o vorrás su chorevi pánta ellinikós.
Tis Oerginas to anáktoro sindéi me ta kéntra tu íchu ke ton taksimión
ke san mavro triantáfillo chorevi m’ aetus stin akrópoli ton monachón
ki antichi sta megáfona ton fáron, m’ éna ntéfi rokádiko pantotinó
ki ap’ ti skufia tu vgenun smíni gláron ki éna aeroplanofóro des, vizantinó!
De me pezun ma esí me katalavenis. Kokkinízis ki anávis ke lióno egó.
Ap’ to Iásio méchri tin Kerínia ki ap’ to bum tu ’40 stus sígchronus rithmus
ki ap’ ta óri tu Tavru os ta delfínia tis Tergéstis ki os tu Evksinu tus askus
m’ akrivés musikés tu Kukuzéli ke chrisés tu Pansélinu zografikés
o vorrás su mia égchromi neféli, polities uránies mes stis astrapés.
Tu vorrá ise ki esí éna aidóni pu se ‘ríksan st’ aéria tis Attikís
ki an i Athína se gérase se lióni, ton efívon tin kóntra mésa su tha vris.
Tis kardiás su i vasílissa ipárchi ke echmáloti stéki sta mátia su ebrós
san ton thróno tu néu Patriárchi, o Theós na tu díni dínami ke fos.
Ki as narkósan ti vória esthisí su dénontás se me thálasses turistikés
vlépo páli fotiá stin ékstasí su, tu vorrá su aktínes ikumenikés.
De me pezun ma esí me katalavenis, kokkinízis ki anávis ke lióno egó.
O Oorrás ine eki sti Lefkosía, ston Chrisóstomo plái stin prásini grammí
ke de déchete álli omospondía móno ton Oalkaníon tin Oizantiní.
|