Η αρρώστια της αλαζονείας
είναι μια αρρώστια σοβαρή.
Την κολλάμε όταν είμαστε μικροί
κι όλοι μας λένε μπράβο
κι ας σπάσαμε το βάζο.
Η αρρώστια της αλαζονείας
κάνει τον κόσμο να υποφέρει,
όμως υποφέρουν πιο πολύ
όσοι δεν έχουν μολυνθεί.
Χόρευε εσύ κι εγώ θα σε βαθμολογώ,
θα μείνω έξω απ’ το χορό.
Θέλω μονάχα να βλέπω,
κόλλησα κι εγώ,
την αρρώστια της αλαζονείας
κι από το κρεβάτι μου ασφαλής
της κλείνω το μάτι
και μου ρουφάει την ενοχή.
Την αρρώστια της αλαζονείας
την μεταδίδουν οι εκλεκτοί
κι οι κατά φαντασίαν γιατροί.
Τρέφεται με λόγια
μα ποτέ με πράξεις
και άμα θέλεις να εισπράξεις
πες μας τη γνώμη σου κι εσύ.
Η αρρώστια της αλαζονείας
ποτέ της δε θα γιατρευτεί
γιατί όσοι την έχουν δεν το ξέρουν,
ενώ τα ξέρουν όλα,
τι ειρωνεία κι αυτή.
|
I arróstia tis alazonias
ine mia arróstia sovarí.
Tin kolláme ótan imaste mikri
ki óli mas léne brávo
ki as spásame to vázo.
I arróstia tis alazonias
káni ton kósmo na ipoféri,
ómos ipoférun pio polí
ósi den échun molinthi.
Chóreve esí ki egó tha se vathmologó,
tha mino ékso ap’ to choró.
Thélo monácha na vlépo,
kóllisa ki egó,
tin arróstia tis alazonias
ki apó to kreváti mu asfalís
tis klino to máti
ke mu rufái tin enochí.
Tin arróstia tis alazonias
tin metadídun i eklekti
ki i katá fantasían giatri.
Tréfete me lógia
ma poté me práksis
ke áma thélis na ispráksis
pes mas ti gnómi su ki esí.
I arróstia tis alazonias
poté tis de tha giatrefti
giatí ósi tin échun den to ksérun,
enó ta ksérun óla,
ti ironia ki aftí.
|