|
Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω φυγή
Φτιάχνω καράβι μα χαρτί, γίνεται η θάλασσα
το βράδυ στο σκοτάδι.
Ψάχνω από μικρός ο ουρανός να ’χει μια σκάλα
να ανεβώ μα είναι τα όνειρα από μένα πιο μεγάλα.
Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,
κι άλλη μια καρδιά που
Φοβάται…φοβάται…κι όλο εδώ γυρνά.
Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω ζωή
Πάνω στα αστέρια, την κορφή του κόσμου
πες μου πώς να φτάσω με τα χέρια..
Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,
κι άλλη μια καρδιά που
φοβάται…φοβάται…κι όλο εδώ γυρνά.
|
Ftiáchno apó pedí, ftiáchno figí
Ftiáchno karávi ma chartí, ginete i thálassa
to vrádi sto skotádi.
Psáchno apó mikrós o uranós na ’chi mia skála
na anevó ma ine ta ónira apó ména pio megála.
Έcho mia kardiá pu na fígi ólo théli,
ki álli mia kardiá pu
Fováte…fováte…ki ólo edó girná.
Ftiáchno apó pedí, ftiáchno zoí
Páno sta astéria, tin korfí tu kósmu
pes mu pós na ftáso me ta chéria..
Έcho mia kardiá pu na fígi ólo théli,
ki álli mia kardiá pu
fováte…fováte…ki ólo edó girná.
|
