|
Μου λες πως μακριά σου θα ‘χα χαθεί
γιατί το ίδιο θα ‘χες πάθει κι εσύ
Θα ‘νιωθα μόνη εντελώς στη ζωή
γιατί θα ένιωθες το ίδιο κι εσύ
το ίδια κι εσύ, το ίδιο κι εσύ
Μα άλλο εσύ κι άλλο εγώ
μη μας βάζεις ίσα κι όμοια
μια χαρά θα περνώ
και παρέα σου και χώρια
Αν φύγεις λες πως δε θ’ αντέξω στιγμή
τη μοναξιά που θα μου λείπεις εσύ
κι ότι σ’ όλα ίδια είμαστε εμείς
μα πως σου ήρθε αυτό ρωτάω να μου πεις
ρωτάω να μου πεις, ρωτάω να μου πεις
|
Mu les pos makriá su tha ‘cha chathi
giatí to ídio tha ‘ches páthi ki esí
Tha ‘niotha móni entelós sti zoí
giatí tha éniothes to ídio ki esí
to ídia ki esí, to ídio ki esí
Ma állo esí ki állo egó
mi mas vázis ísa ki ómia
mia chará tha pernó
ke paréa su ke chória
An fígis les pos de th’ antékso stigmí
ti monaksiá pu tha mu lipis esí
ki óti s’ óla ídia imaste emis
ma pos su írthe aftó rotáo na mu pis
rotáo na mu pis, rotáo na mu pis
|
