Πουλί που ξέρεις να πετάς
μες στα αιθέρια του ουρανού τα μονοπάτια
απ’ τ’ αλωνάκι της αγάπης σαν περνάς
κι από του πόθου τα κρυστάλλινα παλάτια
Άμα τη δεις να μην ντραπείς
και φίλα την στο στόμα
την αγαπάω να της πεις
και ζω γι’ αυτήν ακόμα
Νερό που ξέρεις να κυλάς
στα δροσερά σου κρυσταλλένια μονοπάτια
άμα λουστεί και χτενιστεί καθώς περνάς
σταμάτα εκεί να κοιταχτεί να δεις τα δυο της μάτια
Άμα τη δεις να μην ντραπείς
και φίλα την στο στόμα
την αγαπάω να της πεις
και ζω γι’ αυτήν ακόμα
Πως τραγουδάω να της πεις
και ζω γι’ αυτήν ακόμα
|
Pulí pu kséris na petás
mes sta ethéria tu uranu ta monopátia
ap’ t’ alonáki tis agápis san pernás
ki apó tu póthu ta kristállina palátia
Άma ti dis na min ntrapis
ke fíla tin sto stóma
tin agapáo na tis pis
ke zo gi’ aftín akóma
Neró pu kséris na kilás
sta droserá su kristallénia monopátia
áma lusti ke chtenisti kathós pernás
stamáta eki na kitachti na dis ta dio tis mátia
Άma ti dis na min ntrapis
ke fíla tin sto stóma
tin agapáo na tis pis
ke zo gi’ aftín akóma
Pos tragudáo na tis pis
ke zo gi’ aftín akóma
|