|
Μη σκορπάς με στη σιωπή τη ζωή σου
δε θα σώσεις με όλα αυτά την ψυχή σου
Η αγάπη σε πονάει
και κλαις της νύχτες μόνη
Βγες
απ’ το σπίτι και μη κλαις
να θυμάσαι πως δε φταις
μα…
πάντα γλυκά σε πονάει η αγάπη
Α, μα, αμαρία
πες αυτό που θέλεις τώρα
α, μα, αμαρία
πες αυτό που ξέρεις τώρα
α, μα, αμαρία
πες το μυστικό σου
χρόνια πέρασα και εγώ
με τον πόνο το δικό σου
Έτσι πέρασα και εγώ
αγάπησα πολύ
την πίκρα στο φιλί
νιώθω ακόμα
α, μα, αμαρία…
|
Mi skorpás me sti siopí ti zoí su
de tha sósis me óla aftá tin psichí su
I agápi se ponái
ke kles tis níchtes móni
Oges
ap’ to spíti ke mi kles
na thimáse pos de ftes
ma…
pánta gliká se ponái i agápi
A, ma, amaría
pes aftó pu thélis tóra
a, ma, amaría
pes aftó pu kséris tóra
a, ma, amaría
pes to mistikó su
chrónia pérasa ke egó
me ton póno to dikó su
Έtsi pérasa ke egó
agápisa polí
tin píkra sto filí
niótho akóma
a, ma, amaría…
|
