|
Τώρα στα δύσκολα, φανήκανε κι οι φίλοι
όταν χρειάστηκα από κάπου να πιαστώ
όλοι χαθήκανε και μ’ αρνηθήκανε
μονάχα εσύ, μονάχα εσύ ήσουν εδώ.
Αν δεν ήσουν κι εσύ να με προσέχεις
αν δεν ήσουν κι εσύ να με αντέχεις
αν δεν ήσουν κι εσύ να μ’ αγαπάς
χαμένος θα ‘μουνα μην το ξεχνάς.
Τώρα στα δύσκολα, στα ζόρικα, στα σκούρα
όλοι χαθήκανε και μ’ αφήσαν να ζω
τι στεναχώρια μου και το παράπονο
μαζί σου θα, μαζί σου θα τα μοιραστώ.
Αν δεν ήσουν κι εσύ να με προσέχεις
αν δεν ήσουν κι εσύ να με αντέχεις
αν δεν ήσουν κι εσύ να μ’ αγαπάς
χαμένος θα ‘μουνα μην το ξεχνάς.
|
Tóra sta dískola, faníkane ki i fíli
ótan chriástika apó kápu na piastó
óli chathíkane ke m’ arnithíkane
monácha esí, monácha esí ísun edó.
An den ísun ki esí na me proséchis
an den ísun ki esí na me antéchis
an den ísun ki esí na m’ agapás
chaménos tha ‘muna min to ksechnás.
Tóra sta dískola, sta zórika, sta skura
óli chathíkane ke m’ afísan na zo
ti stenachória mu ke to parápono
mazí su tha, mazí su tha ta mirastó.
An den ísun ki esí na me proséchis
an den ísun ki esí na me antéchis
an den ísun ki esí na m’ agapás
chaménos tha ‘muna min to ksechnás.
|
