|
Βαριά καρδιά, τυραννισμένη
κι από τα πάθη σου φυλακισμένη,
σαν πέφτει η νύχτα, σε βασανίζει
φωτιά που καίει, σε τραυματίζει,
ξενιτεμένη σ’ άγνωστη χώρα,
για να γυρίσεις δεν ήρθε η ώρα, δεν ήρθε η ώρα,
για να γυρίσεις δεν ήρθε η ώρα, δεν ήρθε η ώρα.
Βαριά καρδιά, τυραννισμένη
κι από τα πάθη σου φυλακισμένη,
κλειστά φτερά σέρνεις στο χώμα
κι όλο βουλιάζεις και λες ακόμα
ο ήλιος βγαίνει μα δε χαράζεις,
τι νοσταλγείς κι αναστενάζεις, κι αναστενάζεις,
τι νοσταλγείς κι αναστενάζεις, κι αναστενάζεις.
Βαριά καρδιά, τυραννισμένη
κι από τα πάθη σου φυλακισμένη,
βαθιά στα στήθια έχεις κρυμμένο
τον ουρανό μου το μαγεμένο,
μα η αγάπη μου θα σε λυτρώσει,
φτερά θα βγάλει και θα σε σώσει, και θα σε σώσει,
φτερά θα βγάλει και θα σε σώσει, και θα σε σώσει.
|
Oariá kardiá, tirannisméni
ki apó ta páthi su filakisméni,
san péfti i níchta, se vasanízi
fotiá pu kei, se trafmatízi,
kseniteméni s’ ágnosti chóra,
gia na girísis den írthe i óra, den írthe i óra,
gia na girísis den írthe i óra, den írthe i óra.
Oariá kardiá, tirannisméni
ki apó ta páthi su filakisméni,
klistá fterá sérnis sto chóma
ki ólo vuliázis ke les akóma
o ílios vgeni ma de charázis,
ti nostalgis ki anastenázis, ki anastenázis,
ti nostalgis ki anastenázis, ki anastenázis.
Oariá kardiá, tirannisméni
ki apó ta páthi su filakisméni,
vathiá sta stíthia échis krimméno
ton uranó mu to mageméno,
ma i agápi mu tha se litrósi,
fterá tha vgáli ke tha se sósi, ke tha se sósi,
fterá tha vgáli ke tha se sósi, ke tha se sósi.
|
