|
Μονάχος μου περνώ, στα κύματα μετρώ
πόσες μέρες λείπεις μακριά μου.
Άδειασε ο γιαλός κι έρημος, μοναχός
γλάρους έχω μόνο συντροφιά μου.
Βάρκα χωρίς πανιά, μακριά απ’ τη στεριά
μ’ άφησες να δέρνομαι στο κύμα.
Βάρκα χωρίς κουπιά σε θάλασσα πλατιά
βούλιαξε η αγάπη μας, τι κρίμα.
Περνούσαμε καλά, βαρκάδα κι αγκαλιά
και τα βράδια βόλτα στην πλατεία.
Μόνος μου θα χαθώ, λιμάνι πώς να βρω,
στ’ ανοιχτά με βρήκε η τρικυμία.
|
Monáchos mu pernó, sta kímata metró
póses méres lipis makriá mu.
Άdiase o gialós ki érimos, monachós
glárus écho móno sintrofiá mu.
Oárka chorís paniá, makriá ap’ ti steriá
m’ áfises na dérnome sto kíma.
Oárka chorís kupiá se thálassa platiá
vuliakse i agápi mas, ti kríma.
Pernusame kalá, varkáda ki agkaliá
ke ta vrádia vólta stin platia.
Mónos mu tha chathó, limáni pós na vro,
st’ anichtá me vríke i trikimía.
|
