Άκου με μόνο μια στιγμή
άκου με μη το κλείνεις
κι ύστερα κάνε ότι θες
μα στο κενό σε ικετεύω μη μ’ αφήνεις
Μπορεί σχεδόν να σ’ έχασα
μπορεί μπορεί να έχω φταίξει
έστω κι αργά κατάλαβα
τώρα σ’ αφήνω δε θα πω καμιά άλλη λέξη
Μα αν μ’ αγαπάς πάρ’ τη ζωή μου όταν την πόρτα σου χτυπήσω
αν ακόμα μ’ αγαπάς γιατί σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι να ζήσω
γιατί σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι να ζήσω
Μοιάζει η νύχτα αδιάβατη
και δε με παίρνει ο ύπνος
πόσο φοβάμαι αγάπη μου
πως δεν υπάρχω πια για σένα λέω μήπως…
Μα αν μ’ αγαπάς πάρ ’τη ζωή μου όταν την πόρτα σου χτυπήσω
αν ακόμα μ’ αγαπάς γιατί σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι να ζήσω
γιατί σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι να ζήσω
|
Άku me móno mia stigmí
áku me mi to klinis
ki ístera káne óti thes
ma sto kenó se iketevo mi m’ afínis
Bori schedón na s’ échasa
bori bori na écho fteksi
ésto ki argá katálava
tóra s’ afíno de tha po kamiá álli léksi
Ma an m’ agapás pár’ ti zoí mu ótan tin pórta su chtipíso
an akóma m’ agapás giatí se chriázome se chriázome na zíso
giatí se chriázome se chriázome na zíso
Miázi i níchta adiávati
ke de me perni o ípnos
póso fováme agápi mu
pos den ipárcho pia gia séna léo mípos…
Ma an m’ agapás pár ’ti zoí mu ótan tin pórta su chtipíso
an akóma m’ agapás giatí se chriázome se chriázome na zíso
giatí se chriázome se chriázome na zíso
|