|
Γέλιο στο σκόρπιο στράτευμα σφοδρό γεννοβολιέται
κι η περιπαίχτρα σάλπιγγα μεσουρανής πετιέται
και με χαρούμενη πνοή το στήθος το χορτάτο,
τ’ αράθυμο, το δυνατό κι όλο ψυχές γιομάτο,
βαρώντας γύρου ολόγυρα, ολόγυρα και πέρα,
τον όμορφο τρικύμισε και ξάστερον αέρα.
Τέλος μακριά σέρνει λαλιά, σαν το πεσούμεν’ άστρο,
τρανή λαλιά, τρόμου λαλιά, ρητή κατά το κάστρο.
|
Gelio sto skórpio strátevma sfodró gennovoliéte
ki i peripechtra sálpinga mesuranís petiéte
ke me charumeni pnoí to stíthos to chortáto,
t’ aráthimo, to dinató ki ólo psichés giomáto,
varóntas giru ológira, ológira ke péra,
ton ómorfo trikímise ke ksásteron aéra.
Télos makriá sérni laliá, san to pesumen’ ástro,
traní laliá, trómu laliá, rití katá to kástro.
|
