|
Σε μια στιγμή, σε μια στροφή
μες στη ζωή μου ήρθες εσύ
ανοίγει η γη, κι ο ουρανός
έρωτας είσαι, φως μου, ξαφνικός.
Στα μάτια πίανετ’ η καρδιά, στα χείλη κάνει βόλτα,
η λύπη γίνεται χαρά κι ανάβει όλα τα φώτα,
αν μ’ αγαπάς, θα σ’ αγαπώ, δυο κόσμους παραπάνω,
αν μ’ αγαπάς, θα περπατώ και στο μαχαίρι επάνω.
Μάτια γλυκά, μάτια βαθιά,
μες στην καρδιά έχω φτερά,
για να πετώ όπου πετάς,
φύσα ψυχή μου άνεμους για μας.
Στα μάτια πίανετ’ η καρδιά, στα χείλη κάνει βόλτα,
η λύπη γίνεται χαρά κι ανάβει όλα τα φώτα,
αν μ’ αγαπάς, θα σ’ αγαπώ, δυο κόσμους παραπάνω,
αν μ’ αγαπάς, θα περπατώ και στο μαχαίρι επάνω.
|
Se mia stigmí, se mia strofí
mes sti zoí mu írthes esí
anigi i gi, ki o uranós
érotas ise, fos mu, ksafnikós.
Sta mátia píanet’ i kardiá, sta chili káni vólta,
i lípi ginete chará ki anávi óla ta fóta,
an m’ agapás, tha s’ agapó, dio kósmus parapáno,
an m’ agapás, tha perpató ke sto macheri epáno.
Mátia gliká, mátia vathiá,
mes stin kardiá écho fterá,
gia na petó ópu petás,
físa psichí mu ánemus gia mas.
Sta mátia píanet’ i kardiá, sta chili káni vólta,
i lípi ginete chará ki anávi óla ta fóta,
an m’ agapás, tha s’ agapó, dio kósmus parapáno,
an m’ agapás, tha perpató ke sto macheri epáno.
|
