Καθώς γυρνούσ’ απ’ της ζωής το πανηγύρι,
με κουρασμένη καρδιά κι ορφανή
στάθηκα μπρος απ’ το μοιραίο το γεφύρι,
που όποιος περνά, παύει πια να πονεί
Κι εκεί που κοίταγα να σβήνουν προς τα πίσω,
μέσα στο δρόμο μου το μακρινό,
όσες μορφές μου `τυχε ν’ αγαπήσω,
άναψ `έν’ άστρο ξαφνικά στον ουρανό.
Ήταν μικρό μα είχε λάμψη περισσή,
πώς να στο πω, ήσουν εσύ.
Άδικα πήγαν τα νιάτα μου
κι είναι τα χρόνια φευγάτα μου,
αφού δε σ’ είχα γνωρίσει,
παρά στου βίου τη δύση,
Άδικα πήγαν τα νιάτα μου,
νέα τρελή μαυρομάτα μου,
δεν είναι πια για φιλιά
τα μαλλιά τα χιονάτα μου!
Την καταδίκη μου μαντεύω μ’ αγωνία
τη λέξη “Γέρο” στα χείλη κρατείς
και τα ματάκια σου με τρόμο κι αγωνία
λένε “Δεν κάνεις πια για εραστής”
Μα δεν τ’ αρνιέμαι είσαι το λούλουδο τ’ Απρίλη
που μόλις άνοιξε στην αντηλιά
είσαι η αυγούλα κι εγώ είμαι το δείλι
είμαι τ’ αηδόνι πού `χει χάσει τη λαλιά
Δέξου λοιπόν στη ζωή μου τη στερνή
να σ’ αγαπώ. σαν εγγονή!..
Άδικα πήγαν τα νιάτα μου
κι είναι τα χρόνια φευγάτα μου,
αφού δε σ’ είχα γνωρίσει,
παρά στου βίου τη δύση,
Άδικα πήγαν τα νιάτα μου,
νέα τρελή μαυρομάτα μου,
δεν είναι πια για φιλιά
τα μαλλιά τα χιονάτα μου!
|
Kathós girnus’ ap’ tis zoís to panigiri,
me kurasméni kardiá ki orfaní
státhika bros ap’ to mireo to gefíri,
pu ópios perná, pafi pia na poni
Ki eki pu kitaga na svínun pros ta píso,
mésa sto drómo mu to makrinó,
óses morfés mu `tiche n’ agapíso,
ánaps `én’ ástro ksafniká ston uranó.
Ήtan mikró ma iche lámpsi perissí,
pós na sto po, ísun esí.
Άdika pígan ta niáta mu
ki ine ta chrónia fevgáta mu,
afu de s’ icha gnorísi,
pará stu víu ti dísi,
Άdika pígan ta niáta mu,
néa trelí mavromáta mu,
den ine pia gia filiá
ta malliá ta chionáta mu!
Tin katadíki mu mantevo m’ agonía
ti léksi “Gero” sta chili kratis
ke ta matákia su me trómo ki agonía
léne “Den kánis pia gia erastís”
Ma den t’ arniéme ise to luludo t’ Apríli
pu mólis ánikse stin antiliá
ise i avgula ki egó ime to dili
ime t’ aidóni pu `chi chási ti laliá
Déksu lipón sti zoí mu ti sterní
na s’ agapó. san engoní!..
Άdika pígan ta niáta mu
ki ine ta chrónia fevgáta mu,
afu de s’ icha gnorísi,
pará stu víu ti dísi,
Άdika pígan ta niáta mu,
néa trelí mavromáta mu,
den ine pia gia filiá
ta malliá ta chionáta mu!
|