|
Αν θυμάμαι καλά
Στην αρχή όλο γέλαγες
Και τις ώρες σου πέρναγες
Στη δική μου αγκαλιά
Ύστερα ξαφνικά
Όλα γύρω σου φταίγανε
Και οι φίλοι σου λέγανε
Πως δεν είσαι καλά
Τι με κοιτάζεις πάλι
Μ’ αυτό το άδειο βλέμμα
Ξέρω δεν αγαπάς κανένα
Κι η μόνη απορία
Που έχω στη ζωή μου
Είναι ποιος θα αγαπήσει εμένα
Αν θυμάμαι καλά
Σε κρατούσα και έλιωνα
Τη ζωή μου την έδινα
Να σε δω να γελάς
Κι εντελώς ξαφνικά
Ένα απόγευμα χάθηκες
Και στη θέση σου άφησες
Μία άδεια καρδιά
Τι με κοιτάζεις πάλι
Μ’ αυτό το άδειο βλέμμα
Ξέρω δεν αγαπάς κανένα
Κι η μόνη απορία
Που έχω στη ζωή μου
Είναι ποιος θα αγαπήσει εμένα
|
An thimáme kalá
Stin archí ólo gélages
Ke tis óres su pérnages
Sti dikí mu agkaliá
Ύstera ksafniká
Όla giro su ftegane
Ke i fíli su légane
Pos den ise kalá
Ti me kitázis páli
M’ aftó to ádio vlémma
Kséro den agapás kanéna
Ki i móni aporía
Pu écho sti zoí mu
Ine pios tha agapísi eména
An thimáme kalá
Se kratusa ke éliona
Ti zoí mu tin édina
Na se do na gelás
Ki entelós ksafniká
Έna apógevma cháthikes
Ke sti thési su áfises
Mía ádia kardiá
Ti me kitázis páli
M’ aftó to ádio vlémma
Kséro den agapás kanéna
Ki i móni aporía
Pu écho sti zoí mu
Ine pios tha agapísi eména
|
