|
Άσε με εδώ τίποτα δεν ζητώ παραπάνω
σε τούτο τον άθλιο καιρό
όλα μοιάζουν να είναι τόσο ψεύτικα πια
με γεμίζεις με αστέρια στην σκληρή μοναξιά
δεν με νοιάζει αν κάποια στιγμή θα χαθείς
ή σαν όλα τα άνθη κάποτε μαραθείς
σήμερα είσαι εδώ, δεν κρατώ μυστικά
και όλα σου τα χαρίζω προκαταβολικά
Άσε με μαζί σου να περνάω
τα ζόρια που τραβάω
τη ζωή μου σου χρωστάω
για ακόμα μια φορά
να μπορώ να σε κοιτάω
να σου χαμογελάω
τη ζωή μου σου χρωστάω
δίχως αναδρομικά
Δε θα σου τάξω, δεν ξέρω αν θα αλλάξω
δεν ξέρω τι μου ξημερώνει, και εντέλει πού θα αράξω
σήμερα είσαι εδώ, και αυτό μου είναι αρκετό
που σ’ αγγίζω, σε νιώθω, με κοιτάς σε κοιτώ
δεν έχω λόγια να σου πω, καμιά φορά ευχαριστώ
που είσαι πλάι μου σε αυτόν, τον άθλιο καιρό
δίχως εγωισμό και όχι αναδρομικά
όλα εγώ σου τα δίνω προκαταβολικά
Άσε με μαζί σου να περνάω
τα ζόρια που τραβάω
τη ζωή μου σου χρωστάω
για ακόμα μια φορά
να μπορώ να σε κοιτάω
να σου χαμογελάω
τη ζωή μου σου χρωστάω
δίχως αναδρομικά
|
Άse me edó típota den zitó parapáno
se tuto ton áthlio keró
óla miázun na ine tóso pseftika pia
me gemízis me astéria stin sklirí monaksiá
den me niázi an kápia stigmí tha chathis
í san óla ta ánthi kápote marathis
símera ise edó, den krató mistiká
ke óla su ta charízo prokatavoliká
Άse me mazí su na pernáo
ta zória pu traváo
ti zoí mu su chrostáo
gia akóma mia forá
na boró na se kitáo
na su chamogeláo
ti zoí mu su chrostáo
díchos anadromiká
De tha su tákso, den kséro an tha allákso
den kséro ti mu ksimeróni, ke entéli pu tha arákso
símera ise edó, ke aftó mu ine arketó
pu s’ angizo, se niótho, me kitás se kitó
den écho lógia na su po, kamiá forá efcharistó
pu ise plái mu se aftón, ton áthlio keró
díchos egismó ke óchi anadromiká
óla egó su ta díno prokatavoliká
Άse me mazí su na pernáo
ta zória pu traváo
ti zoí mu su chrostáo
gia akóma mia forá
na boró na se kitáo
na su chamogeláo
ti zoí mu su chrostáo
díchos anadromiká
|
