Να ‘τες κι οι σιωπές
σώθηκαν οι λέξεις
τα χρόνια τα κοινά
γράφονται ξανά.
Οι παλιοί εραστές
δυο καινούριοι ρόλοι
μέχρι τη στιγμή
που αφήνουν τη σκηνή.
Ανάψτε προβολέα
τραβήξτε την αυλαία
για τελευταία φορά
τα λόγια σε σειρά.
Οι άνθρωποι λοιπόν
παιχνίδια των Θεών
η πιο παλιά δουλειά
ν’ αλλάξουμε φιλιά.
Ανάψτε προβολέα.
Ήμουν ασφαλής
μες στην αγκαλιά σου
μα να που τελικά
ο χρόνος μας νικά.
Αγάπη μου παλιά
καινούριο μου αντίο
εκείνες που θα ‘ρθουν
πως θα σ’ αγαπούν.
|
Na ‘tes ki i siopés
sóthikan i léksis
ta chrónia ta kiná
gráfonte ksaná.
I palii erastés
dio kenurii róli
méchri ti stigmí
pu afínun ti skiní.
Anápste provoléa
travíkste tin avlea
gia teleftea forá
ta lógia se sirá.
I ánthropi lipón
pechnídia ton Theón
i pio paliá duliá
n’ alláksume filiá.
Anápste provoléa.
Ήmun asfalís
mes stin agkaliá su
ma na pu teliká
o chrónos mas niká.
Agápi mu paliá
kenurio mu antío
ekines pu tha ‘rthun
pos tha s’ agapun.
|