Δε στο έχω κρύψει, στο ’χω πει ότι φοβάμαι εγώ.
όμως δεν αντέχω άλλο αυτό το βλέμμα το δειλό.
Βρήκα θάρρος να ’ρθω μες στα μάτια σου, να σε κοιτώ.
Πολλά να σου πω.
Όμως έχεις κάνει τη δική σου την επιλογή,
μες στα όριά της συμβιβάστηκες κι έχεις κρυφτεί.
Είσαι μες στο ψέμα της επιλογής σου.
Κάνε σαν κι εμένα κι εσύ μια ανατροπή.
Να τόλμαγες να ανέτρεπες, τα πάντα και να επέστρεφες.
Να κέρδιζε η αγάπη αυτή στο τέλος.
Τώρα εσύ κάν’ τα όλα άνω κάτω εκεί.
Και θα’ρθω να στα φτιάξω απ’ την αρχή.
Τώρα εσύ κάν’ τα όλα άνω κάτω εκεί.
Τώρα κάνε μια ανατροπή.
Πάρε με απόψε ένα ταξίδι κάπου μακριά.
Πάρε με απόψε μη γυρίσεις πάλι στα γνωστά.
Πάρε με μαζί σου σε μακρύ ταξίδι,
κάνε στη ζωή σου κι εσύ μια ανατροπή.
Να τόλμαγες να ανέτρεπες, τα πάντα και να επέστρεφες.
Να κέρδιζε η αγάπη αυτή στο τέλος.
Τώρα εσύ κάν’ τα όλα άνω κάτω εκεί.
Και θα’ρθω να στα φτιάξω απ’ την αρχή.
Τώρα εσύ κάν’ τα όλα άνω κάτω εκεί.
Τώρα κάνε μια ανατροπή.
|
De sto écho krípsi, sto ’cho pi óti fováme egó.
ómos den antécho állo aftó to vlémma to diló.
Oríka thárros na ’rtho mes sta mátia su, na se kitó.
Pollá na su po.
Όmos échis káni ti dikí su tin epilogí,
mes sta óriá tis simvivástikes ki échis krifti.
Ise mes sto pséma tis epilogís su.
Káne san ki eména ki esí mia anatropí.
Na tólmages na anétrepes, ta pánta ke na epéstrefes.
Na kérdize i agápi aftí sto télos.
Tóra esí kán’ ta óla áno káto eki.
Ke tha’rtho na sta ftiákso ap’ tin archí.
Tóra esí kán’ ta óla áno káto eki.
Tóra káne mia anatropí.
Páre me apópse éna taksídi kápu makriá.
Páre me apópse mi girísis páli sta gnostá.
Páre me mazí su se makrí taksídi,
káne sti zoí su ki esí mia anatropí.
Na tólmages na anétrepes, ta pánta ke na epéstrefes.
Na kérdize i agápi aftí sto télos.
Tóra esí kán’ ta óla áno káto eki.
Ke tha’rtho na sta ftiákso ap’ tin archí.
Tóra esí kán’ ta óla áno káto eki.
Tóra káne mia anatropí.
|