Αν είχαν άρωμα και χρώμα τα όνειρά μου
θα’τανε γκρίζα θα μύριζαν βροχή
σαν τον χειμώνα τη ψυχή
Κάπου στο πάτωμα σπασμένη η καρδιά μου
σαν την κορνίζα που ήμασταν μαζί
έγινε θρύψαλα κι αυτή
Ανεμοθύελλα και δυνατός βοριάς
με καταιγίδα μοιάζει απόψε η μοναξιά μου
χίλιες φορές μου είχες πει πως μ’αγαπάς
χίλια κομμάτια έχεις κάνει την καρδιά μου
Ανεμοθύελλα και δυνατή βροχή
σ’ένα παράθυρο θολό και σκονισμένο
να περιμένω μήπως και φανείς εσύ
εσύ που κάποτε ήσουνα όλη μου η ζωή
Αν είχε δρόμους με δέντρα η ψυχή μου
θα’τανε άδειοι στο φως του δειλινού
σκόρπια ξερόφυλλα παντού
Ανεμοθύελλα και δυνατός βοριάς
με καταιγίδα μοιάζει απόψε η μοναξιά μου
χίλιες φορές μου είχες πει πως μ’αγαπάς
χίλια κομμάτια έχεις κάνει την καρδιά μου
Ανεμοθύελλα και δυνατή βροχή
σ’ένα παράθυρο θολό και σκονισμένο
να περιμένω μήπως και φανείς εσύ
εσύ που κάποτε ήσουνα όλη μου η ζωή
|
An ichan ároma ke chróma ta ónirá mu
tha’tane gkríza tha mírizan vrochí
san ton chimóna ti psichí
Kápu sto pátoma spasméni i kardiá mu
san tin korníza pu ímastan mazí
égine thrípsala ki aftí
Anemothíella ke dinatós voriás
me kategida miázi apópse i monaksiá mu
chílies forés mu iches pi pos m’agapás
chília kommátia échis káni tin kardiá mu
Anemothíella ke dinatí vrochí
s’éna paráthiro tholó ke skonisméno
na periméno mípos ke fanis esí
esí pu kápote ísuna óli mu i zoí
An iche drómus me déntra i psichí mu
tha’tane ádii sto fos tu dilinu
skórpia kserófilla pantu
Anemothíella ke dinatós voriás
me kategida miázi apópse i monaksiá mu
chílies forés mu iches pi pos m’agapás
chília kommátia échis káni tin kardiá mu
Anemothíella ke dinatí vrochí
s’éna paráthiro tholó ke skonisméno
na periméno mípos ke fanis esí
esí pu kápote ísuna óli mu i zoí
|