|
Στης καρδιάς μου τον χειμώνα
φύτρωσε μια ανεμώνα
η δική σου η αγάπη η χρυσή
Μα δεν πρόλαβε ν’ ανθίσει
και μαράθηκε πριν ζήσει
γιατί κρίμα δεν την πότισες και εσύ
Ποια αγάπη να πιστέψω
και σε ποια να εμπιστευτώ
που φοβάμαι μήπως πάλι προδοθώ
Ποιο λουλούδι να ποτίσω
δίχως φόβο στην ψυχή
πως δε θα `ρθει η στιγμή να μαραθεί
Στης καρδιάς μου το χειμώνα
φύτρωσε μια ανεμώνα
μα τι κρίμα δεν την πότισες και εσύ
Έναν έρωτα χαμένο
έναν κόσμο γκρεμισμένο
από τώρα να θυμάμαι στη ζωή
Σαν χαρτί τα όνειρά μου
φτερουγίζουν μακριά μου
και μ’ αφήνουν μια πικρία στην ψυχή
Ποια αγάπη να πιστέψω
και σε ποια να εμπιστευτώ
που φοβάμαι μήπως πάλι προδοθώ
|
Stis kardiás mu ton chimóna
fítrose mia anemóna
i dikí su i agápi i chrisí
Ma den prólave n’ anthísi
ke maráthike prin zísi
giatí kríma den tin pótises ke esí
Pia agápi na pistépso
ke se pia na ebisteftó
pu fováme mípos páli prodothó
Pio luludi na potíso
díchos fóvo stin psichí
pos de tha `rthi i stigmí na marathi
Stis kardiás mu to chimóna
fítrose mia anemóna
ma ti kríma den tin pótises ke esí
Έnan érota chaméno
énan kósmo gkremisméno
apó tóra na thimáme sti zoí
San chartí ta ónirá mu
fterugizun makriá mu
ke m’ afínun mia pikría stin psichí
Pia agápi na pistépso
ke se pia na ebisteftó
pu fováme mípos páli prodothó
|
