Τίποτα πια δεν είναι, σου λέω, σταθερό,
μπορούν όλα ν’ αλλάξουν μέσα σ’ ένα λεπτό,
να ‘ρθουν τα πάνω κάτω χωρίς εσύ να φταις
και να σου πάρουν οι άλλοι όσα αγάπησες.
Καμιά φορά τα πράγματα για δες πως έρχονται:
εκείνη που σ’ αγάπαγε να μη σε δέχεται,
και από κει που ήσουν γι’ αυτή η γη κι ο ουρανός
να γίνεσαι στα ξαφνικά ανεπιθύμητος.
Είν’ η ζωή, σου λέω, παράξενη πολύ,
άλλες φορές σε πάει κι άλλες σε τιμωρεί.
Καμιά φορά τα πράγματα για δες πως έρχονται:
εκείνη που σ’ αγάπαγε να μη σε δέχεται,
και από κει που ήσουν γι’ αυτή η γη κι ο ουρανός
να γίνεσαι στα ξαφνικά ανεπιθύμητος.
|
Típota pia den ine, su léo, statheró,
borun óla n’ alláksun mésa s’ éna leptó,
na ‘rthun ta páno káto chorís esí na ftes
ke na su párun i álli ósa agápises.
Kamiá forá ta prágmata gia des pos érchonte:
ekini pu s’ agápage na mi se déchete,
ke apó ki pu ísun gi’ aftí i gi ki o uranós
na ginese sta ksafniká anepithímitos.
In’ i zoí, su léo, parákseni polí,
álles forés se pái ki álles se timori.
Kamiá forá ta prágmata gia des pos érchonte:
ekini pu s’ agápage na mi se déchete,
ke apó ki pu ísun gi’ aftí i gi ki o uranós
na ginese sta ksafniká anepithímitos.
|