Άννα, σφίξε με όσο μπορείς,
ξέρεις πως σ’ έχω ανάγκη.
Σαν να, να με τρυπούν στην καρδιά,
μόνον η αγάπη το αντέχει.
Μη μου μιλάς, για τότες μη μιλάς,
πλάι μου κι αύριο σε θέλω.
Γιατί γελάς, πες μου γιατί γελάς,
πλάι μου κι αύριο σε θέλω.
Άννα, κράτα τα χέρια τα δυο
κι ασ’ τη φωνή μου να τρέμει.
Πάντα αυτό το λέγαν στη Γη,
ο χωρισμός δάκρυα φέρνει.
|
Άnna, sfíkse me óso boris,
kséris pos s’ écho anágki.
San na, na me tripun stin kardiá,
mónon i agápi to antéchi.
Mi mu milás, gia tótes mi milás,
plái mu ki avrio se thélo.
Giatí gelás, pes mu giatí gelás,
plái mu ki avrio se thélo.
Άnna, kráta ta chéria ta dio
ki as’ ti foní mu na trémi.
Pánta aftó to légan sti Gi,
o chorismós dákria férni.
|