Παγερή η αντίδραση οικείων, φίλων και γνωστών
κανείς δεν ήταν ικανός να πει μια λέξη
ίσως η Άννα να `χε κάποια μυστική ζωή
άγνωστη σ’ όλους
βλαβερή
που μόνη της βουβά την είχε αντέξει !
Σταθερή η ποσότητα δακρύων, είπαν οι γιατροί
εδώ και μήνες σταθερή, δεν έχει αλλάξει
δεν ξέρουνε ακόμα τι την προκαλεί
να ελπίζετε
θα γιατρευτεί
και κάποια μέρα δε θα ξανακλάψει.
Ποσότητα λυγμών συσσωρευμένη
σίγουρα προϊόν αυτού που λεν κακιά ζωή
μα η αλήθεια είναι μέσα της θαμμένη
κι η Άννα δε θέλει σε κανέναν να τη πει.
Ανατριχιάζεις έτσι λαίμαργα που κλαίει
το σώμα της σαν χώμα βρέχεται που `ταν ξερό
άχυτα δάκρυα χρόνων παλιών ξεσπάνε
απ’ την υπόγεια πηγή με τ’ αλμυρό νερό.
Χτύπησε φλέβα η Άννα, φλέβα πόνου
που στους ανθρώπους όλους ρέει μυστικά
και πνίγηκε στα κατακάθια τα πηχτά του χρόνου
γιατί τα μέσα της τα σκάλισε βαθιά.
Είναι παράταιρο το ξέρω, δεν ταιριάζει
τραγούδι να σας λέω γι’ αυτά εδώ
μα το υπόσχομαι ότι μια μέρα
γι’ αυτό που με ταράζει
το στόμα μου θα κλείσω
κουβέντα πια δε θα σας ξαναπώ.
|
Pagerí i antídrasi ikion, fílon ke gnostón
kanis den ítan ikanós na pi mia léksi
ísos i Άnna na `che kápia mistikí zoí
ágnosti s’ ólus
vlaverí
pu móni tis vuvá tin iche antéksi !
Statherí i posótita dakríon, ipan i giatri
edó ke mínes statherí, den échi alláksi
den ksérune akóma ti tin prokali
na elpízete
tha giatrefti
ke kápia méra de tha ksanaklápsi.
Posótita ligmón sissorevméni
sígura proión aftu pu len kakiá zoí
ma i alíthia ine mésa tis thamméni
ki i Άnna de théli se kanénan na ti pi.
Anatrichiázis étsi lemarga pu klei
to sóma tis san chóma vréchete pu `tan kseró
áchita dákria chrónon palión ksespáne
ap’ tin ipógia pigí me t’ almiró neró.
Chtípise fléva i Άnna, fléva pónu
pu stus anthrópus ólus réi mistiká
ke pnígike sta katakáthia ta pichtá tu chrónu
giatí ta mésa tis ta skálise vathiá.
Ine parátero to kséro, den teriázi
tragudi na sas léo gi’ aftá edó
ma to ipóschome óti mia méra
gi’ aftó pu me tarázi
to stóma mu tha kliso
kuvénta pia de tha sas ksanapó.
|