Ο ταξιτζής κοιμάται στο τιμόνι,
ένας μπεκρής τρικλίζει εκεί κι εδώ,
και ο σκοπός σε μια γωνιά κρυώνει
κι εγώ για σένα σιγοτραγουδώ.
Άνοιξε την πόρτα σου να μπω,
άναψε το φως σου το θαμπό,
κλαίει το ξεροβόρι τ’ αγριωπό,
κλαίω κι εγώ ο φτωχός που σ’ αγαπώ.
Ο ταξιτζής μαρσάρισε τ’ αμάξι
και ο μπεκρής εχάθη στο στενό,
πάει ο σκοπός τη βάρδια του ν’ αλλάξει
κι εγώ για σένα σιγοτραγουδώ.
Άνοιξε την πόρτα σου να μπω,
άναψε το φως σου το θαμπό,
κλαίει το ξεροβόρι τ’ αγριωπό,
κλαίω κι εγώ ο φτωχός που σ’ αγαπώ.
|
O taksitzís kimáte sto timóni,
énas bekrís triklízi eki ki edó,
ke o skopós se mia goniá krióni
ki egó gia séna sigotragudó.
Άnikse tin pórta su na bo,
ánapse to fos su to thabó,
klei to kserovóri t’ agriopó,
kleo ki egó o ftochós pu s’ agapó.
O taksitzís marsárise t’ amáksi
ke o bekrís echáthi sto stenó,
pái o skopós ti várdia tu n’ alláksi
ki egó gia séna sigotragudó.
Άnikse tin pórta su na bo,
ánapse to fos su to thabó,
klei to kserovóri t’ agriopó,
kleo ki egó o ftochós pu s’ agapó.
|