Ζήτησε ανταλλάγματα η ανάσα μου ένα βράδυ
και γύρεψε απ’ τον ύπνο μου να πάρει πληρωμή.
Ζωή αυτό δε λέγεται, να ζεις μες στο σκοτάδι,
να κόβεις μεροκάματα σε άδεια οικοδομή.
Γι’ αυτό άσ’ τα προγράμματα αν δεις πως δε χωράς
και βρες της γης τα θαύματα σ’ αυτά που λαχταράς.
Δεν είμαστε αγάλματα μ’ αιώνια ζωή.
Χρωστάμε ανταλλάγματα για κάθε αναπνοή.
Ζήτησε ανταλλάγματα η ανάσα μου να πάρει.
Μου είπε τη φωτιά του όποιος την κρατάει κρυφή
μονάχος του θα καίγεται γιατί η χαρά, να πάρει,
τραβάει ντουγρού στα δράματα και στην καταστροφή.
Γι’ αυτό άσ’ τα προγράμματα αν δεις πως δε χωράς
και βρες της γης τα θαύματα σ’ αυτά που λαχταράς.
Δεν είμαστε αγάλματα μ’ αιώνια ζωή.
Χρωστάμε ανταλλάγματα για κάθε αναπνοή.
|
Zítise antallágmata i anása mu éna vrádi
ke girepse ap’ ton ípno mu na pári pliromí.
Zoí aftó de légete, na zis mes sto skotádi,
na kóvis merokámata se ádia ikodomí.
Gi’ aftó ás’ ta prográmmata an dis pos de chorás
ke vres tis gis ta thafmata s’ aftá pu lachtarás.
Den imaste agálmata m’ eónia zoí.
Chrostáme antallágmata gia káthe anapnoí.
Zítise antallágmata i anása mu na pári.
Mu ipe ti fotiá tu ópios tin kratái krifí
monáchos tu tha kegete giatí i chará, na pári,
travái ntugru sta drámata ke stin katastrofí.
Gi’ aftó ás’ ta prográmmata an dis pos de chorás
ke vres tis gis ta thafmata s’ aftá pu lachtarás.
Den imaste agálmata m’ eónia zoí.
Chrostáme antallágmata gia káthe anapnoí.
|