Αντέχω για σένα
να λιώνω σαν κερί
Αντέχω για σένα
να χάσω μια ζωή
Αντέχω για σένα
να νιώθω το κενό
Αντέχω για σένα
ν’ αντέχω, να πονώ
Κι έλεγες πως μ’ αγαπούσες
Κι έλεγες για μένα ζούσες
Κι έλεγες πως δε θα φύγεις
έφτασες πια να με πνίγεις
Αντέχω για σένα
να πέσω χαμηλά
Αντέχω για σένα
να κλάψω ξαφνικά
Αντέχω για σένα
να κάνω ό,τι πεις
Αντέχω να ξέρω
τι πρέπει να σκεφτείς
Κι έλεγες πως μ’ αγαπούσες
Κι έλεγες για μένα ζούσες
Κι έλεγες πως δε θα φύγεις
έφτασες πια να με πνίγεις
Κι έλεγες πως μ’ αγαπούσες
Κι έλεγες για μένα ζούσες
Κι έλεγες πως δε θα φύγεις
έφτασες πια να με πνίγεις
|
Antécho gia séna
na lióno san kerí
Antécho gia séna
na cháso mia zoí
Antécho gia séna
na niótho to kenó
Antécho gia séna
n’ antécho, na ponó
Ki éleges pos m’ agapuses
Ki éleges gia ména zuses
Ki éleges pos de tha fígis
éftases pia na me pnígis
Antécho gia séna
na péso chamilá
Antécho gia séna
na klápso ksafniká
Antécho gia séna
na káno ó,ti pis
Antécho na kséro
ti prépi na skeftis
Ki éleges pos m’ agapuses
Ki éleges gia ména zuses
Ki éleges pos de tha fígis
éftases pia na me pnígis
Ki éleges pos m’ agapuses
Ki éleges gia ména zuses
Ki éleges pos de tha fígis
éftases pia na me pnígis
|