Είμαι μια στάμνα ραγισμένη
έν’ ακυβέρνητο καράβι
που χρόνια τώρα περιμένει
τη μοίρα του να καταλάβει.
Είδα καπνούς θριάμβους ήττες
και το γυμνό σπαθί του μπόγια,
είδα κι άλλόκοτους προφήτες
με κούφια χρυσωμένα λόγια.
Aδιάφορα περνάν της γης τα τρένα
κανένα δε σταμάτησε για μένα.
Μα εγώ με τα παιδιά μαζί του δρόμου
Ανάστασή έχω κάνει τ’ όνειρό μου
και μέσ’ από βροχή κι ανεμοζάλη
το φως μου ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
Τις νύχτες μελετάν οι γλάροι
των άστρων τις γεωμετρίες
κι εγώ με πήλινο λυχνάρι
για πεθαμένες ψάχνω Τροίες.
Αχ ανθρωπάκια του σωλήνα
ποτέ δεν βγήκατε ταξίδι
εκεί που ζούσε η Μπουμπουλίνα,
Ύδρα, Ψαρά και Γαλαξείδι.
Aδιάφορα περνάν της γης τα τρένα
κανένα δε σταμάτησε για μένα.
Μα εγώ με τα παιδιά μαζί του δρόμου
Ανάστασή έχω κάνει τ’ όνειρό μου
και μέσ’ από βροχή κι ανεμοζάλη
το φως μου ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
|
Ime mia stámna ragisméni
én’ akivérnito karávi
pu chrónia tóra periméni
ti mira tu na katalávi.
Ida kapnus thriámvus íttes
ke to gimnó spathí tu bógia,
ida ki állókotus profítes
me kufia chrisoména lógia.
Adiáfora pernán tis gis ta tréna
kanéna de stamátise gia ména.
Ma egó me ta pediá mazí tu drómu
Anástasí écho káni t’ óniró mu
ke més’ apó vrochí ki anemozáli
to fos mu akoluthó ki ópu me vgáli.
Tis níchtes meletán i glári
ton ástron tis geometríes
ki egó me pílino lichnári
gia pethaménes psáchno Tries.
Ach anthropákia tu solína
poté den vgíkate taksídi
eki pu zuse i Bubulína,
Ύdra, Psará ke Galaksidi.
Adiáfora pernán tis gis ta tréna
kanéna de stamátise gia ména.
Ma egó me ta pediá mazí tu drómu
Anástasí écho káni t’ óniró mu
ke més’ apó vrochí ki anemozáli
to fos mu akoluthó ki ópu me vgáli.
|