Μάνα μου αδικημένη κάποιο μυστικό μου κρύβεις,
ποτέ δεν είδα μάνα μου στο δάχτυλό σου βέρα,
μα πες μου πώς μεγάλωσα εγώ χωρίς πατέρα;
Μάνα μου μου κρύβεις μυστικό
μάνα μου μου κρύβεις κάτι,
ποιος είν’ ο λόγος μάνα μου
που ζω χωρίς προστάτη;
Σήμερα με βρήκε κάποιος και μου είπε πως σε ξέρει
μα πρόσεξα πως ήτανε τα μάτια του βρεγμένα,
ποιος να ‘ναι αυτός που δάκρυσε
μανούλα μου για σένα;
Μάνα μου μου κρύβεις μυστικό
μάνα μου μου κρύβεις κάτι,
ποιος είν’ ο λόγος μάνα μου
που ζω χωρίς προστάτη;
Δε σβήνει από την σκέψη μου
ακόμα η μορφή του
την ώρα που μ’ αγκάλιαζε
και μ’ έλεγε παιδί του.
Μάνα μου μου κρύβεις μυστικό
μάνα μου μου κρύβεις κάτι,
ποιος είν’ ο λόγος μάνα μου
που ζω χωρίς προστάτη;
|
Mána mu adikiméni kápio mistikó mu krívis,
poté den ida mána mu sto dáchtiló su véra,
ma pes mu pós megálosa egó chorís patéra;
Mána mu mu krívis mistikó
mána mu mu krívis káti,
pios in’ o lógos mána mu
pu zo chorís prostáti;
Símera me vríke kápios ke mu ipe pos se kséri
ma próseksa pos ítane ta mátia tu vregména,
pios na ‘ne aftós pu dákrise
manula mu gia séna;
Mána mu mu krívis mistikó
mána mu mu krívis káti,
pios in’ o lógos mána mu
pu zo chorís prostáti;
De svíni apó tin sképsi mu
akóma i morfí tu
tin óra pu m’ agkáliaze
ke m’ élege pedí tu.
Mána mu mu krívis mistikó
mána mu mu krívis káti,
pios in’ o lógos mána mu
pu zo chorís prostáti;
|