Τώρα που φεύγω για το μέτωπο, Μαίρη,
αυτό το λόγο θα σου πω:
Όλους τους πόλεμους τους κάνουν οι γέροι,
αντίο Μαίρη, σ’ αγαπώ.
Φίλα με, Μαίρη, φίλα με κι άλλο,
ο χωρισμός μας μαρτύριο μεγάλο.
Ίσως γι’ αυτό κάνουν πόλεμο οι γέροι,
γιατί εκείνοι δεν έχουν μια Μαίρη.
Φίλα με, Μαίρη, φίλα με κι άλλο,
δώσ’ μου φιλιά στο σακίδιο να βάλω.
Ίσως γι’ αυτό κάνουν πόλεμο οι γέροι,
γιατί εκείνοι δεν έχουν μια Μαίρη,
κι έναν έρωτα έτσι μεγάλο.
Μου `δωσαν, Μαίρη, φωτιά και μαχαίρι,
μα εγώ δεν παίρνω εχθρού ζωή.
Ίσως κι εκείνος να `χει κάπου μια Μαίρη,
μια αγάπη να τον καρτερεί.
|
Tóra pu fevgo gia to métopo, Meri,
aftó to lógo tha su po:
Όlus tus pólemus tus kánun i géri,
antío Meri, s’ agapó.
Fíla me, Meri, fíla me ki állo,
o chorismós mas martírio megálo.
Ίsos gi’ aftó kánun pólemo i géri,
giatí ekini den échun mia Meri.
Fíla me, Meri, fíla me ki állo,
dós’ mu filiá sto sakídio na válo.
Ίsos gi’ aftó kánun pólemo i géri,
giatí ekini den échun mia Meri,
ki énan érota étsi megálo.
Mu `dosan, Meri, fotiá ke macheri,
ma egó den perno echthru zoí.
Ίsos ki ekinos na `chi kápu mia Meri,
mia agápi na ton karteri.
|