Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές
πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβήνουν κι’ εκείνα
Θάλασσα τρώει το βράχο απ’ όλες τις μεριές
μάτια λοξά και τ’ αγαπάς κόκκινη Κίνα
Γιομάτα παν’ τα Ιταλικά στην Ερυθρά
Πουλιά σ’ αντικατοπτρισμό μαύρη μανία
Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά
Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου Αβησσυνία
Σε κρεμεζί νύφη λεβέντρα Ιβηρική
Ανάβουνε του Barrio chino τα φανάρια
Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί
Γκρέκο και Λόρκα Ισπανία και Πασονάρια
Κύμα θανάτου ξαπολιούνται οι Γερμανοί
Τ’ άρματα ζώνεσαι με Αρχαία κραυγή πολέμου
Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί
στα δέντρα οι κρεμασμένοι μπαίγνιο του ανέμου
Κι’ απε Δεκέμβρη στην Αθήνα και φωτιά
τούτο της γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι
λικνίζει κάτω από το δρυ και την Ιτιά
Το Διάκο τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη
|
Sto pedikó mas vlémma pnígonte i steriés
próti su agápi ta limánia svínun ki’ ekina
Thálassa trói to vrácho ap’ óles tis meriés
mátia loksá ke t’ agapás kókkini Kína
Giomáta pan’ ta Italiká stin Erithrá
Puliá s’ antikatoptrismó mavri manía
Dórata mésa sti nichtiá pezun nothrá
Lábi arravóna sto deksí su Avissinía
Se kremezí nífi levéntra Ivirikí
Anávune tu Barrio chino ta fanária
Spanióli mu thalassovátes ke Greki
Gkréko ke Lórka Ispanía ke Pasonária
Kíma thanátu ksapoliunte i Germani
T’ ármata zónese me Archea kravgí polému
Kinígi pezune macheri ke skiní
sta déntra i kremasméni begnio tu anému
Ki’ ape Dekémvri stin Athína ke fotiá
tuto tis gis to thalassódarto agkonári
liknízi káto apó to dri ke tin Itiá
To Diáko ton Kolokotróni ke ton Άri
|