Ποιο καραβάκι της καρδιάς
μας έφερε εδώ πέρα
να σμίξουν οι αγάπες μας
να πούνε καλησπέρα.
Βάφω τα χείλη μας μετά
να βγει το τραγουδάκι
όπως φυσάει στα νησιά
το πρώτο μελτεμάκι.
Στη μυροβόλο άναψαν όλα,
όλα τα φώτα της υποδοχής
βίρα τα όνειρα και ε για μόλα
απόψε φύγαμε και όπου γης πατρίς.
Σε ποιο λιμάνι της ψυχής
η νύχτα θα μας βγάλει
ή σε ποιον έρωτα τρελό
θα μας βουλιάξει πάλι.
Τα τραγουδάκια μας σφιχτά
σωσίβιο θα κρατάμε
αν και αντέχει το σκαρί
κι εμείς που το πατάμε.
Στη μυροβόλο άναψαν όλα,
όλα τα φώτα της υποδοχής
βίρα τα όνειρα και ε για μόλα
απόψε φύγαμε και όπου γης πατρίς.
|
Pio karaváki tis kardiás
mas éfere edó péra
na smíksun i agápes mas
na pune kalispéra.
Oáfo ta chili mas metá
na vgi to tragudáki
ópos fisái sta nisiá
to próto meltemáki.
Sti mirovólo ánapsan óla,
óla ta fóta tis ipodochís
víra ta ónira ke e gia móla
apópse fígame ke ópu gis patrís.
Se pio limáni tis psichís
i níchta tha mas vgáli
í se pion érota treló
tha mas vuliáksi páli.
Ta tragudákia mas sfichtá
sosívio tha kratáme
an ke antéchi to skarí
ki emis pu to patáme.
Sti mirovólo ánapsan óla,
óla ta fóta tis ipodochís
víra ta ónira ke e gia móla
apópse fígame ke ópu gis patrís.
|