Σ’ έβγαλα απ’ τη ζωή μου,
σ’ έβγαλα απ’ την καρδιά μου
κι ούτε θέλω να κοιμάμαι
να μην έρθεις στα όνειρά μου.
Σ’ έβγαλα απ’ το κορμί μου
να μη μου το καις τα βράδια,
σ’ έχω βγάλει να γλιτώσω
απ’ τα μαγικά σου χάδια.
Μα δεν μπορώ απ’ το μυαλό μου
να σε βγάλω,
γιατί είσαι κάτι δυνατό,
πολύ μεγάλο.
Έφυγα για να γλιτώσω
και να σπάσω τα δεσμά σου,
έφυγα να ησυχάσω
απ’ την άπονη καρδιά σου.
Γύριζα μέσα στους δρόμους
μήπως και σε λησμονήσω
κι έκανα χιλιάδες όρκους
να μη σε ξαναφιλήσω.
Μα δεν μπορώ απ’ το μυαλό μου
να σε βγάλω,
γιατί είσαι κάτι δυνατό,
πολύ μεγάλο.
|
S’ évgala ap’ ti zoí mu,
s’ évgala ap’ tin kardiá mu
ki ute thélo na kimáme
na min érthis sta ónirá mu.
S’ évgala ap’ to kormí mu
na mi mu to kes ta vrádia,
s’ écho vgáli na glitóso
ap’ ta magiká su chádia.
Ma den boró ap’ to mialó mu
na se vgálo,
giatí ise káti dinató,
polí megálo.
Έfiga gia na glitóso
ke na spáso ta desmá su,
éfiga na isicháso
ap’ tin áponi kardiá su.
Giriza mésa stus drómus
mípos ke se lismoníso
ki ékana chiliádes órkus
na mi se ksanafilíso.
Ma den boró ap’ to mialó mu
na se vgálo,
giatí ise káti dinató,
polí megálo.
|