|
Τα είδες να ‘ρχονται κι είπες όλα τελειώσαν
από τα δόντια του νερού ελάχιστοι γλιτώσαν
Μ’ αυτά τα κύματα δεν ήρθαν να σε πνίξουν
μα να σε πάρουν μακριά και κάπου να σε κρύψουν
Σηκώθηκε άνεμος κι οι ελπίδες σου σκορπίσαν
σαν τα ποντίκια τρέξανε, στη θάλασσα βουτήξαν
πάνω στη γέφυρα το φόβο σου θα σβήσεις
σαν τελευταίος θα χαθείς και σαν πρώτος θα ζήσεις
Κάνε απόψε την αρχή και πες πως όλα αλλάζουν
οι νίκες και οι ήττες σου στον ίδιο δρόμο βγάζουν
Σαν να παλεύεις με βουνό με αδειανή φαρέτρα
άλλοτε βρίσκεις ουρανό κι άλλοτε βρίσκεις πέτρα
Κι αυτή η βροχή εδώ δε λέει να σταματήσει
αλλά μια μέρα ανάποδα ο κόσμος θα γυρίσει
Θα σταματήσεις το ποτάμι με τα χέρια
θα τραβηχτούνε τα νερά και θα φανούν τ’ αστέρια
Κάνε απόψε την αρχή και πες πως όλα αλλάζουν
οι νίκες και οι ήττες σου στον ίδιο δρόμο βγάζουν
Σαν να παλεύεις με βουνό με αδειανή φαρέτρα
άλλοτε βρίσκεις ουρανό κι άλλοτε βρίσκεις πέτρα
|
Ta ides na ‘rchonte ki ipes óla teliósan
apó ta dóntia tu neru eláchisti glitósan
M’ aftá ta kímata den írthan na se pníksun
ma na se párun makriá ke kápu na se krípsun
Sikóthike ánemos ki i elpídes su skorpísan
san ta pontíkia tréksane, sti thálassa vutíksan
páno sti géfira to fóvo su tha svísis
san telefteos tha chathis ke san prótos tha zísis
Káne apópse tin archí ke pes pos óla allázun
i níkes ke i íttes su ston ídio drómo vgázun
San na palevis me vunó me adianí farétra
állote vrískis uranó ki állote vrískis pétra
Ki aftí i vrochí edó de léi na stamatísi
allá mia méra anápoda o kósmos tha girísi
Tha stamatísis to potámi me ta chéria
tha travichtune ta nerá ke tha fanun t’ astéria
Káne apópse tin archí ke pes pos óla allázun
i níkes ke i íttes su ston ídio drómo vgázun
San na palevis me vunó me adianí farétra
állote vrískis uranó ki állote vrískis pétra
|
