|
Κι αν γυρνώ σε άδειους δρόμους
είναι Θεέ μου που ζητώ να ξοδέψω τη ζωή μου
και απάντηση να βρω
για όλα αυτά που με πονάνε
για τα χρόνια της σιωπής
για ανάγκες που γεννάνε
τις αγάπες μια ζωής
Για τα όνειρα που χάνονται
με κάθε ήλιο που ξυπνά
για τα χάδια που αφήνονται
στην ελπίδα που γυρνά
για τις νύχτες που ’μαι μόνη
για τις ώρες που μισώ
για τις μέρες που ξεχνάω
τον εαυτό μου ν’ αγαπώ
Γι’ αυτά που η καρδιά μου φοβάται
γι’ αυτά που λαχταρά
για δρόμους που στ’ άγνωστο πάνε
κι ο χρόνος σταματά
Για τις νύχτες που ’μαι μόνη
για τις ώρες που μισώ
για τις μέρες που ξεχνάω
τον εαυτό μου ν’ αγαπώ
|
Ki an girnó se ádius drómus
ine Theé mu pu zitó na ksodépso ti zoí mu
ke apántisi na vro
gia óla aftá pu me ponáne
gia ta chrónia tis siopís
gia anágkes pu gennáne
tis agápes mia zoís
Gia ta ónira pu chánonte
me káthe ílio pu ksipná
gia ta chádia pu afínonte
stin elpída pu girná
gia tis níchtes pu ’me móni
gia tis óres pu misó
gia tis méres pu ksechnáo
ton eaftó mu n’ agapó
Gi’ aftá pu i kardiá mu fováte
gi’ aftá pu lachtará
gia drómus pu st’ ágnosto páne
ki o chrónos stamatá
Gia tis níchtes pu ’me móni
gia tis óres pu misó
gia tis méres pu ksechnáo
ton eaftó mu n’ agapó
|
