Δεν υπάρχουν κανόνες και νόμοι για σένα
Εξαιρείσαι απ’ όλα τα πράγματα εσύ
Η αλήθεια σου μοιάζει με όμορφο ψέμα
Και στα μάτια σου μέσα μια θάλασσα ζει
Απαραίτητος κι απαράδεκτος μαζί
Δεν σε νοιάζει που θα είσαι το πρωί
Κατά βάθος μ’ όλους ξένος
Και ποτέ σου δεν σε ένιωσε κανείς
Είσαι εσύ, είσαι εσύ
Είσαι όλα ότι αγάπησα
Τέλος μου κι αρχή
Κι αν χαθείς μια στιγμή
Θα χαθώ κι εγώ μαζί σου μέσα απ’ τη ζωή
Περπατάς μες τους δρόμους και μέσα στα φώτα
Δεν κοιτάζεις δεν ψάχνεις δεν ξέρεις που πας
Μη φοβάσαι κοντά μου να ‘ρθεις όπως πρώτα
Όταν πίνεις θυμάσαι κι ας λένε πως ξεχνάς
Απαραίτητος κι απαράδεκτος μαζί
Δεν σε νοιάζει που θα είσαι το πρωί
Κατά βάθος μ’ όλους ξένος
Και ποτέ σου δεν σε ένιωσε κανείς
Είσαι εσύ, είσαι εσύ
Είσαι όλα ότι αγάπησα
Τέλος μου κι αρχή
Κι αν χαθείς μια στιγμή
Θα χαθώ και εγώ μαζί μέσα απ’ τη ζωή
|
Den ipárchun kanónes ke nómi gia séna
Ekserise ap’ óla ta prágmata esí
I alíthia su miázi me ómorfo pséma
Ke sta mátia su mésa mia thálassa zi
Aparetitos ki aparádektos mazí
Den se niázi pu tha ise to pri
Katá váthos m’ ólus ksénos
Ke poté su den se éniose kanis
Ise esí, ise esí
Ise óla óti agápisa
Télos mu ki archí
Ki an chathis mia stigmí
Tha chathó ki egó mazí su mésa ap’ ti zoí
Perpatás mes tus drómus ke mésa sta fóta
Den kitázis den psáchnis den kséris pu pas
Mi fováse kontá mu na ‘rthis ópos próta
Όtan pínis thimáse ki as léne pos ksechnás
Aparetitos ki aparádektos mazí
Den se niázi pu tha ise to pri
Katá váthos m’ ólus ksénos
Ke poté su den se éniose kanis
Ise esí, ise esí
Ise óla óti agápisa
Télos mu ki archí
Ki an chathis mia stigmí
Tha chathó ke egó mazí mésa ap’ ti zoí
|