Είναι βαριά, είναι βαριά μανούλα μου
είναι βαριά η σκοτεινιά.
Βλέπω παράθυρα κλειστά
βαριά αμπαρωμένα
άνοιξε μάνα να με δεις
που ήρθα από τα ξένα.
Είναι βαριά, είναι βαριά μανούλα μου
είναι βαριά η σκοτεινιά.
Καμιά ψυχή δε φαίνεται
κι ο Χάρος με φοβίζει
έβγα μανούλα να σε δω
γιατί η καρδιά ραΐζει.
Είναι βαριά, είναι βαριά μανούλα μου
είναι βαριά η ερημιά.
Γιατί αυτή η ερημιά
η μαύρη κι η θλιμμένη
μήπως η δόλια μάνα μου
βρίσκεται πεθαμένη
|
Ine variá, ine variá manula mu
ine variá i skotiniá.
Olépo paráthira klistá
variá abaroména
ánikse mána na me dis
pu írtha apó ta kséna.
Ine variá, ine variá manula mu
ine variá i skotiniá.
Kamiá psichí de fenete
ki o Cháros me fovízi
évga manula na se do
giatí i kardiá raΐzi.
Ine variá, ine variá manula mu
ine variá i erimiá.
Giatí aftí i erimiá
i mavri ki i thlimméni
mípos i dólia mána mu
vrískete pethaméni
|