Ζευγάρια αγκαλιασμένα να περνάνε
Χέρια να κρατούν το ένα το άλλο
Μάτια όλο σπίθες που αγαπάνε
Γύρω μου όλοι ζουν κάτι μεγάλο
Κι εγώ μες στο δωμάτιο να τρακάρω
Επάνω σε αναμνήσεις και κουβέντες
Μες στην πυκνή μου ομίχλη σου ποζάρω
Βιτρίνα με κατεβασμένες τέντες
Από κάτω παράδεισος
Κι από πάνω ταράτσα
Μας χωρίζει μια άβυσσος
Και μια αστεία γκριμάτσα
Σ’ ένα σπίτι που χώρεσε
Τέτοια αγάπη μεγάλη
Η καρδιά σου πως μπόρεσε
Να γυρίσει απ’ την άλλη
Ζευγάρια αγκαλιασμένα να γελάνε
Χείλη να ενώνονται με χείλη
Άνθρωποι στα αστέρια να πετάνε
Γιατί πια δε βλέπονται σα φίλοι
Κι εγώ μες στο δωμάτιο να μετράω
Στα πόσα δευτερόλεπτα μου λείπεις
Κι ο χρόνος ο γιατρός όποτε πάω
Ζητάει κι άλλο χρόνο ο αλήτης
Από κάτω παράδεισος
Κι από πάνω ταράτσα
Μας χωρίζει μια άβυσσος
Και μια αστεία γκριμάτσα
Σ’ ένα σπίτι που χώρεσε
Τέτοια αγάπη μεγάλη
Η καρδιά σου πως μπόρεσε
Να γυρίσει απ’ την άλλη
|
Zevgária agkaliasména na pernáne
Chéria na kratun to éna to állo
Mátia ólo spíthes pu agapáne
Giro mu óli zun káti megálo
Ki egó mes sto domátio na trakáro
Epáno se anamnísis ke kuvéntes
Mes stin pikní mu omíchli su pozáro
Itrína me katevasménes téntes
Apó káto parádisos
Ki apó páno tarátsa
Mas chorízi mia ávissos
Ke mia astia gkrimátsa
S’ éna spíti pu chórese
Tétia agápi megáli
I kardiá su pos bórese
Na girísi ap’ tin álli
Zevgária agkaliasména na geláne
Chili na enónonte me chili
Άnthropi sta astéria na petáne
Giatí pia de vléponte sa fíli
Ki egó mes sto domátio na metráo
Sta pósa defterólepta mu lipis
Ki o chrónos o giatrós ópote páo
Zitái ki állo chróno o alítis
Apó káto parádisos
Ki apó páno tarátsa
Mas chorízi mia ávissos
Ke mia astia gkrimátsa
S’ éna spíti pu chórese
Tétia agápi megáli
I kardiá su pos bórese
Na girísi ap’ tin álli
|