|
Από που τηλεφωνάς
και ακούγεται έτσι η φωνή σου,
από που τηλεφωνάς
και ποιες άλλες είν’ εκεί μαζί σου,
από που τηλεφωνάς
κι αποφεύγεις να με πεις μωρό σου,
από που τηλεφωνάς,
το μισώ το ύφος το ψυχρό σου.
Εσύ απ’ όπου κι αν τηλεφωνούσες
δε σταματούσες να μου λες πως μ’ αγαπάς
μα τελευταία σου `χει γίνει χούι
ότι σ’ ακούει ο περιπτεράς.
Από που τηλεφωνάς
από ποιο τηλέφωνο χαμένο,
από που τηλεφωνάς
κι απ’ τις τέσσερις σε περιμένω,
από που τηλεφωνάς
κι ανυπομονείς να μου το κλείσεις,
από που τηλεφωνάς
σαν ν’ ακούω θόρυβο μιας βρύσης.
Εσύ απ’ όπου κι αν τηλεφωνούσες
δε σταματούσες να μου λες πως μ’ αγαπάς
μα τελευταία σου `χει γίνει χούι
ότι σ’ ακούει ο περιπτεράς.
Από που τηλεφωνάς;
|
Apó pu tilefonás
ke akugete étsi i foní su,
apó pu tilefonás
ke pies álles in’ eki mazí su,
apó pu tilefonás
ki apofevgis na me pis moró su,
apó pu tilefonás,
to misó to ífos to psichró su.
Esí ap’ ópu ki an tilefonuses
de stamatuses na mu les pos m’ agapás
ma teleftea su `chi gini chui
óti s’ akui o peripterás.
Apó pu tilefonás
apó pio tiléfono chaméno,
apó pu tilefonás
ki ap’ tis tésseris se periméno,
apó pu tilefonás
ki anipomonis na mu to klisis,
apó pu tilefonás
san n’ akuo thórivo mias vrísis.
Esí ap’ ópu ki an tilefonuses
de stamatuses na mu les pos m’ agapás
ma teleftea su `chi gini chui
óti s’ akui o peripterás.
Apó pu tilefonás;
|
