Αν έννοια απόλυτη
είναι η καλοσύνη
τότε θα πρέπει απόλυτη
να ‘ναι κι η δικαιοσύνη
Σε θέση να ναι ο καλός
που καλοσύνη δίνει
πως και γιατί μα και σε ποιον
ξεκάθαρα να κρίνει
Μα σαν κανείς ξεκάθαρα
αρχίζει να ξεκρίνει
θέλοντας την απόλυτη να ασκεί
δικαιοσύνη
Συνθήκες και παράγοντες
απόλυτα θα κρίνει
μα τότε πια απόλυτη
θα έχει καλοσύνη
Και μήπως είναι άσχετη
κι αυτή η δικαιοσύνη
στο να ασκηθεί απόλυτα
από την καλοσύνη
Οπότε η μεταφυσική
ίσως να κάνει λάθος
κι ο Μαρξ το πράγμα να ‘χει δει
σωστότερα στο βάθος
Και λόγω που ναι σχετικά
δικιο και καλοσύνη
το θέμα είναι αν κανείς
έχει νοημοσύνη
Οπότε αναγκάζεται
στο διπλανό να δίνει
αν σχετικό ή απόλυτο
είν’ το καλό να κρίνει
|
An énnia apóliti
ine i kalosíni
tóte tha prépi apóliti
na ‘ne ki i dikeosíni
Se thési na ne o kalós
pu kalosíni díni
pos ke giatí ma ke se pion
ksekáthara na kríni
Ma san kanis ksekáthara
archízi na ksekríni
thélontas tin apóliti na aski
dikeosíni
Sinthíkes ke parágontes
apólita tha kríni
ma tóte pia apóliti
tha échi kalosíni
Ke mípos ine áscheti
ki aftí i dikeosíni
sto na askithi apólita
apó tin kalosíni
Opóte i metafisikí
ísos na káni láthos
ki o Marks to prágma na ‘chi di
sostótera sto váthos
Ke lógo pu ne schetiká
dikio ke kalosíni
to théma ine an kanis
échi noimosíni
Opóte anagkázete
sto diplanó na díni
an schetikó í apólito
in’ to kaló na kríni
|