Κάποτε με λάτρευες με πάθος
λες και ήμουνα θεός
Τώρα με κοιτάζεις αδιάφορα
πως άλλαξε ο καιρός
Σβήσανε τα ίχνη της αγάπης μας
ποιος πίστευε σ αυτό
Γκρέμισες την άτυχη φωλίτσα μας
που σου `πα σ’ αγαπώ
Απονιά μου δείχνεις και φαρμάκι ρίχνεις
Στην καρδιά μου που δε σε μισεί
Πίστεψα σε σένα κι όμως βγήκες ψέμα
Η αγάπη σου ήταν μικρή
Τώρα πια αισθάνομαι σαν ξένος
που τον διώχνουν μακριά
Φεύγω από σένα ξεχασμένος
στη δική σου απονιά
Πέταξες στην άκρη την αγάπη μου
που σου ‘χα εμπιστευτεί
Έφυγε η χαρά κι ήρθε το δάκρυ
ποιος μπορεί να το σκεφτεί
Πρόδωσες αισθήματα
και άνοιξες αγιάτρευτες πληγές
Ξέχασες το σήμερα αυτά
που ζήσαμε μαζί στο χτες
Απονιά μου δείχνεις και φαρμάκι ρίχνεις
Στην καρδιά μου που δε σε μισεί
Πίστεψα σε σένα κι όμως βγήκες ψέμα
Η αγάπη σου ήταν μικρή
Τώρα πια αισθάνομαι σαν ξένος
που τον διώχνουν μακριά
Φεύγω από σένα ξεχασμένος
στη δική σου απονιά
|
Kápote me látreves me páthos
les ke ímuna theós
Tóra me kitázis adiáfora
pos állakse o kerós
Svísane ta íchni tis agápis mas
pios písteve s aftó
Gkrémises tin átichi folítsa mas
pu su `pa s’ agapó
Aponiá mu dichnis ke farmáki ríchnis
Stin kardiá mu pu de se misi
Pístepsa se séna ki ómos vgíkes pséma
I agápi su ítan mikrí
Tóra pia esthánome san ksénos
pu ton dióchnun makriá
Fevgo apó séna ksechasménos
sti dikí su aponiá
Pétakses stin ákri tin agápi mu
pu su ‘cha ebistefti
Έfige i chará ki írthe to dákri
pios bori na to skefti
Pródoses esthímata
ke ánikses agiátreftes pligés
Kséchases to símera aftá
pu zísame mazí sto chtes
Aponiá mu dichnis ke farmáki ríchnis
Stin kardiá mu pu de se misi
Pístepsa se séna ki ómos vgíkes pséma
I agápi su ítan mikrí
Tóra pia esthánome san ksénos
pu ton dióchnun makriá
Fevgo apó séna ksechasménos
sti dikí su aponiá
|