Σήμερα θα βάλω τα καλά μου τα ρούχα
κι όταν πάει έντεκα και είναι να βγω
Μέσα στα πιο όμορφα όνειρα που `χα κάπου στα κρυφά
λαθρεπιβάτης θα μπω
Απόψε φεύγω για ταξίδια μεγάλα
Απόψε τίποτα δε μένει κρυφό
Κι αν στο οινόπνευμα πνιγώ στάλα στάλα
απ’ τη δουλειά αύριο θα πάρω ρεπό
Σήμερα θα ρίξω στη νύχτα παγίδες
Ζημιά θα της κάνω το έχω σκοπό
Κι όλα αυτά που κάνουν τα νεύρα μου βίδες
Τ’ αφήνω για λίγο το βράδυ αυτό
|
Símera tha válo ta kalá mu ta rucha
ki ótan pái énteka ke ine na vgo
Mésa sta pio ómorfa ónira pu `cha kápu sta krifá
lathrepivátis tha bo
Apópse fevgo gia taksídia megála
Apópse típota de méni krifó
Ki an sto inópnevma pnigó stála stála
ap’ ti duliá avrio tha páro repó
Símera tha ríkso sti níchta pagides
Zimiá tha tis káno to écho skopó
Ki óla aftá pu kánun ta nevra mu vídes
T’ afíno gia lígo to vrádi aftó
|