|
Ποιος έρωτας σε τρέλανε
και την καρδιά μου πέθανε
τα χείλη σου φιλάει κι όλο να τρέμεις
Το ψέμα σου με άδειασε
και το φιλί σου βράδιασε
σαν εφιάλτης στο μυαλό μου μπαίνεις
Απόψε μη ρωτάς γιατί
έγινες πάλι η αφορμή
που πίνω και για πάρτη σου τα σπάω
είμαι για σένανε εδώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
κι ας ξέχασες το πόσο σ’ αγαπάω
Πόση ερημιά στα μάτια μου
έκλεψες τα κομμάτια μου
σταμάτησε ο χρόνος να κυλάει
Κανένα δάκρυ δε χρωστάς
μη κάνεις τώρα πως πονάς
το πάθος μου φαρμάκι με κερνάει
Απόψε μη ρωτάς γιατί
έγινες πάλι η αφορμή
που πίνω και για πάρτη σου τα σπάω
είμαι για σένανε εδώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
κι ας ξέχασες το πόσο σ’ αγαπάω
|
Pios érotas se trélane
ke tin kardiá mu péthane
ta chili su filái ki ólo na trémis
To pséma su me ádiase
ke to filí su vrádiase
san efiáltis sto mialó mu benis
Apópse mi rotás giatí
égines páli i aformí
pu píno ke gia párti su ta spáo
ime gia sénane edó káthe stigmí káthe leptó
ki as kséchases to póso s’ agapáo
Pósi erimiá sta mátia mu
éklepses ta kommátia mu
stamátise o chrónos na kilái
Kanéna dákri de chrostás
mi kánis tóra pos ponás
to páthos mu farmáki me kernái
Apópse mi rotás giatí
égines páli i aformí
pu píno ke gia párti su ta spáo
ime gia sénane edó káthe stigmí káthe leptó
ki as kséchases to póso s’ agapáo
|
