Μην πάμε απόψε πουθενά
μόνο μια βόλτα μακρινή στην παραλία
των βαποριών τα φώτα κοίτα
πως σκορπάνε στα νερά
του λούνα παρκ τη ρόδα
πως γυρίζει μες στη νύχτα
τίποτα άλλο.
Αγάπη μου, που δεν μπορώ
αυτά που θέλω να σου δίνω
δεν μπορώ
στους δρόμους όπου περπατώ
πρέπει το χέρι σου ν’ αφήνω
και στον κόσμο μέσα να περνώ.
Μην πάμε απόψε πουθενά
πέφτει μια ήσυχη δροσιά στα καφενεία
Στη σιδερένια σκάλα γείρε
Μ’ όλα τ’ άστρα στα μαλλιά
του φεγγαριού το σώμα
πως γλιστράει μες στις γρίλιες
τίποτ’ άλλο.
|
Min páme apópse puthená
móno mia vólta makriní stin paralía
ton vaporión ta fóta kita
pos skorpáne sta nerá
tu luna park ti róda
pos girízi mes sti níchta
típota állo.
Agápi mu, pu den boró
aftá pu thélo na su díno
den boró
stus drómus ópu perpató
prépi to chéri su n’ afíno
ke ston kósmo mésa na pernó.
Min páme apópse puthená
péfti mia ísichi drosiá sta kafenia
Sti siderénia skála gire
M’ óla t’ ástra sta malliá
tu fengariu to sóma
pos glistrái mes stis grílies
típot’ állo.
|