Ψαράδες την πρωταπριλιά μεγάλο ψέμα είπαν
σκαρφάλωσαν στις φασολιές και στα ουράνια βγήκαν
ήπιαν το γάλα των θεών, όλο το γαλαξία
αιώρες στο άλσος το ιερό με τα κορίτσια είδαν
τους πόθους και τα πάθη, το ερωτευμένο ελάφι
Το σάββατο τους ξύπνησαν οι γκάιντες και τα ντέφια
ο Λάζαρος ο αγέλαστος βάγια σκορπάει στα δίχτυα
το μοιρολόι της Παναγιάς, των γυναικών λουλούδια
αυτά αναστήσαν τον Χριστό, χαρές δες και λουλούδια
κι ο Άδης επικράνθη, τ’ άδυτα μύχια βάθη
Φωτιές τα χριστολούλουδα, η πλάση που ανασαίνει
χείλη με χείλη το γλυκό φιλι που ανασταίνει
ο ‘Αι Γιώργης στην πηγή πολέμησε τον δράκο
και τα νερά λευτέρωσε και πότισε τον κάμπο
ολόκληρη οικουμένη φιλί που ανασταίνει
Ψυχές ξυπνήσαν σώματα κι ήπιαν όλο το πάθος
πόσο κρατάει ο έρωτας όσο ανοιχτό ένα άνθος!
Άχρονο φως αόρατο, κατέβα να μας ντύσεις
κι όλου του κόσμου τις καρδιές να τις παρηγορήσεις
κόκκινες να τις βάψεις κι αόρατο να λάμψεις
|
Psarádes tin protapriliá megálo pséma ipan
skarfálosan stis fasoliés ke sta uránia vgíkan
ípian to gála ton theón, ólo to galaksía
eóres sto álsos to ieró me ta korítsia idan
tus póthus ke ta páthi, to erotevméno eláfi
To sávvato tus ksípnisan i gkáintes ke ta ntéfia
o Lázaros o agélastos vágia skorpái sta díchtia
to mirolói tis Panagiás, ton ginekón luludia
aftá anastísan ton Christó, charés des ke luludia
ki o Άdis epikránthi, t’ ádita míchia váthi
Fotiés ta christoluluda, i plási pu anaseni
chili me chili to glikó fili pu anasteni
o ‘E Giórgis stin pigí polémise ton dráko
ke ta nerá leftérose ke pótise ton kábo
olókliri ikuméni filí pu anasteni
Psichés ksipnísan sómata ki ípian ólo to páthos
póso kratái o érotas óso anichtó éna ánthos!
Άchrono fos aórato, katéva na mas ntísis
ki ólu tu kósmu tis kardiés na tis parigorísis
kókkines na tis vápsis ki aórato na lámpsis
|